Islam a demokracja. Możliwości budowy demokracji na przykładzie Turcji i Iranu
Ładowanie...
Data
2010-06-09 18:41:55
Autorzy
Tytuł czasopisma
ISSN czasopisma
Tytuł tomu
Wydawca
Abstrakt
Rządy wielu reżimów niedemokratycznych kreują instytucje w taki sposób, by przypominały demokracje. Praca ta ma na celu pokazanie różnic pomiędzy modelową demokracją, a modelem państwa islamskiego. Ujawni te elementy w konstrukcji zarówno państwa, jak i społeczeństwa, które sprawiają, że państwo oparte o islam, bez reinterpretacji zasad Koranu, nie może być demokracją, a zatem można sformułować tezę, że
islam nie sprzyja budowie demokracji. Instytucje państwowe mogą pozornie
wydawać się demokratyczne, nie są nimi jednak ze względu na specyficzny rozdział
władzy, która w całości ma należeć do Boga. W konsekwencji zaobserwować można
specyficzną formę rządów teokratycznych, co zostanie pokazane na przykładzie Iranu.
Również społeczeństwo jest budowane w oparciu o zupełnie inne wartości niż
społeczeństwa demokratyczne. Religia nie jest, jak w krajach Zachodu, dobrowolnym
wyborem człowieka, ale staje się narzędziem przymusu i kontroli społecznej. To
sprawia, że społeczeństwo nie jest „ludem” w rozumieniu demokratycznym.
Do przedstawienia analizy funkcjonowania państwa islamskiego wybrano Turcję oraz Iran. Wybór tych dwóch państw spowodowany jest chęcią pokazania różnic pomiędzy państwem sunnickim, a państwem szickim. Według wielu obserwatorów ścieżki Turcji i Iranu stanowią możliwą drogę dla pozostałych państw regionu. Tym samym państwa te mogą stać się wzorem dla innych państw islamskich. Z tego powodu warto rozważyć systemy obu państw.
Opis
Słowa kluczowe
państwo, demokracja, społeczeństwo, Islam