Praktyki cenowe dominantów rynkowych

Abstract

Niniejsza praca stanowi kontynuację i rozwinięcie mojej pracy dyplomowej zatytułowanej "Nadużywanie pozycji dominującej jako przejaw nieuczciwej konkurencji na przykładzie sektora telefonii stacjonarnej w Polsce". Oznacza to, że pozostałam w obrębie problematyki nadużywania pozycji dominującej, jednak tym razem interesującym mnie zagadnieniem było pojęcie kolektywnej dominacji oraz zagrożeń jakie napotykają firmy na rynkach oligopolistycznych. Firmy świadome swojej pozycji dominującej oraz ograniczeń, jakie się z tym wiążą często obawiać się będą konkurować niskimi cenami, ze względu na konsekwencje posądzenia ich o stosowanie cen rażąco niskich. Jak wiadomo już samo oskarżenie stanowi dla firmy duży problem nie tylko finansowy, ale również niszczy wizerunek. Jego odbudowa w oczach klientów może potrwać długo i jest niepewna. Z tego względu rzadko kiedy powstają sytuacje, gdy przedsiębiorstwa świadomie decydują się, tak jak zrobiło to AKZO na wprowadzanie w czyn gróźb całkowitej eliminacji pod adresem swoich przeciwników. Strategia cen rażąco niskich zakłada, że po pozbyciu się zagrożeń ze strony konkurencji dana firma znacząco podniesie ceny powyżej kosztów. Niestety zyski ze skutecznie przeprowadzonej akcji są trudne do przewidzenia. Oczywistym jest, że drapieżnictwo cenowe jest opłacalne tylko w momencie, gdy osiągnięte z niego zyski zrównoważą straty poniesione w okresie sprzedaży towarów poniżej kosztów. Czasem przedsiębiorstwa starają się zminimalizować straty ponoszone przez stosowanie cen drapieżnie niskich. AKZO częściowo rekompensowało sobie je na bieżąco dzięki temu, że poniżej kosztów sprzedawana była tylko ta część produkcji, która przeznaczona była dla wcześniejszych klientów ECS.