Personalistic Psychology of Management: An Option for Critical Management Studies

Abstract

Critical management studies try to address many management issues that traditional management studies haven’t been able to solve for many years. In this volume we propose personalism to be an approach that may inspire critical management studies and offer new perspectives.. We start with two philosophical papers; one addressing the problem of self-determination and the other the problem of communication. They show how philosophical and anthropological concept influences the thinking in areas close to management studies. With the third chapter we enter the world of psychology and may see how personalistic approach changes the view of human predispositions and competencies. The fourth paper leads us further in understanding of human being into the world of goal-setting and goal orientations. The last three papers show CMS in empirical studies of management practice. First it is the issue of work related personal projects, then participative management of project teams and finally research on trust with conclusions on why employees either trust or do not trust their managers. In this paper I propose explanation how the presented papers could impact the critical management studies and how to continue this approach.

Krytyczne badania w zakresie zarządzania starają się odnieść do wielu zagadnień z zakresu zarządzania, z którymi tradycyjne badania i teorie zarządzania nie mogą sobie poradzić od wielu lat. W tomie tym proponujemy aby personalizm stał się podejściem, które może zainspirować wielu i dać nowe perspektywy wielu krytycznym badaczom zarządzania. Zaczynamy od dwóch tekstów filozoficznych. Jeden dotyczy samostanowienia (Rostworowski 2010) drugi problemu komunikacji (Drożdż, 2010). Pokazują one jak pojęcia antropologii filozoficznej mogą wpływać na myślenie w dziedzinach bliskich studiom krytycznym. Wraz z artykułem Uchnasta (2010) wkraczamy w zakres psychologii i możemy zobaczyć jak podejście personalistyczne zmienia sposób patrzenia na predyspozycje i kompetencje. Artykuł Trzebińskiej (2010) prowadzi nas dalej do rozumienia świata stawiania celów i orientacji na cele. Trzy ostatnie teksty pokazują CMS w badaniach empirycznych praktyki menedżerskiej. Pierwsze jest to partycypacja w zarządzaniu projektami osobistymi związanymi z pracą (Żmuda, 2010), następnie zarządzanie zespołami projektowymi z różnym mniej lub bardziej partycypacyjnym podejściem, w końcu jest to problematyka zaufania i rola zaufania w zarządzaniu. W tym wstępnym artykule proponuję co przedstawione artykuły mogłyby wnieść do krytycznych studiów zarządzania.