Wykorzystanie wzorców projektowych w projektowaniu graficznego interfejsu użytkownika
Abstrakt
Graficzny interfejs użytkownika, ang. Graphical User Interface w skrócie
GUI, służy do komunikacji pomiędzy użytkownikiem a komputerem. Łatwość
i przystępność obsługi nawet dla użytkowników o małej znajomości komputera
spowodowały, ze stał się on coraz bardziej powszechniejszy w dobie
XXI wieku. Przytłaczająca większość dzisiejszych programów korzysta z niego,
dlatego ze stał się coraz bardziej powszechniejszy. Dzisiejsze GUI uległy
standaryzacji, dla zapewnienia takiej samej obsługi na różnych komputerach,
każde GUI posiada większość tych samych cech, co znacznie ułatwia proces
jego projektowania.
Chociaż stworzone GUI dobrze spełniają swoja role w komunikowaniu się
z użytkownikiem, proces tworzeniach nowszych i doskonalszych bibliotek do
tworzenia GUI nie zmalał, ale rozwija się coraz bardziej. Należy pamiętać ze
przemysł komputerowy należy do najszybciej rozwijający się. Kiedyś działające
sprawnie komputerowe języki strukturalne zastąpiono coraz nowszymi i
wygodniejszymi językami zorientowanymi na obiekty. Dały one impuls do coraz
lepszego zapisu i implementacji zwykłych i złożonych aplikacji. Wpłynęło
to również na lepsze udoskonalanie i rozszerzanie właściwości GUI. Następnie
na bazie języków zorientowanych obiektowo wykształciły się wzorce projektowe,
pomocne w projektowaniu i udoskonalaniu tworzenia aplikacji, i tym
samym narzędzia do coraz lepszego budowania GUI opartego na obiektach.
Praca ta przedstawia tym samym tworzenie szkieletu dla GUI, pokazuje zasadę
tworzenia podstawowych obiektów i komunikacji miedzy nimi, aby w
przyszłości sprawniej udoskonalać GUI w miarę potrzeb.
Opis
Słowa kluczowe
wzorce projektowe, graficzny interfejs użytkownika, okno aplikacji, szkielet aplikacji, projektowanie, okna dialogowe, wieloplatformowość aplikacji