Kryzys finansów publicznych w Polsce w latach 1999-2001
Abstrakt
Przedmiotem rozważań w niniejszej pracy jest kryzys finansów publicznych 1999-2001. Analizując zjawiska ekonomiczne, występujące w tym okresie w Polsce uwzględniłem wpływ doktryny społeczno-gospodarczej na skalę redystrybucji, PKB a także rozmiar i strukturę finansów publicznych w Polsce na tle innych krajów w Europie i na świecie. Opisałem stan zrównoważenia bieżących finansów publicznych, a zwłaszcza budżetu państwa w okresie interesujących nas trzech lat.
Autor określa przyczyny wzrostu deficytu budżetowego i finansów publicznych oraz wzrostu długu publicznego (w punkcie czwartym), a także wpływ na ich wzrost jałowych wydatków państwa na obsługę długu publicznego. Opisuje symptom kryzysu finansów, jakim jest pułapka zadłużeniowa, w którą wpada państwo. Autor podaje podstawowe wielkości ekonomiczne, które bezpośrednio ( wielkość PKB i czynniki jego spadku) i pośrednio (saldo obrotów bieżących) wpływają na stan finansów publicznych. Przedstawiona analiza cech kryzysu finansów publicznych jest na tyle precyzyjna, na ile jest to możliwe w odniesieniu do tej kategorii. Finanse publiczne są nie tylko kategorią ekonomiczną i społeczną, lecz są także, kategorią polityczną. Polityczny wymiar finansów publicznych sprawia, że interpretacja faktu, czy mamy do czynienia z ich kryzysem, czy tylko z przejściowymi trudnościami, zależy od ekonomicznej i społecznej doktryny realizowanej przez rząd oraz od jego orientacji politycznej. Tak wiec kryzys finansów publicznych jest zawsze sprawą do pewnego stopnia subiektywną.
Opis
Słowa kluczowe
finanse publiczne, kryzys finansów publicznych 1999-2001, transformacja ustrojowa, budżet państwa, budżety województw, budżety gmin, system finansów publicznych, system podatkowy, reformy, dług publiczny, wydatki socjalne, inflacja