Filozofia Tomasza Hobbesa jako podstawa realistycznej wizji stosunków międzynarodowych

Abstract

Środowisko międzynarodowe ulega od wieków dynamicznym przekształceniom. Rola i pozycja państw zmienia się. W czasach współczesnych, ze względu na proces globalizacji, pojawiają się nowe jednostki, pragnące wpływać na kształt stosunków międzynarodowych. Wielu myślicieli podejmuje obecnie próby zdefiniowania nowej rzeczywistości politycznej. Byli jednak filozofowie, do których należy Tomasz Hobbes, a których myśl, pomimo upływu czasu i zmian zachodzących w relacjach pomiędzy państwami, zachowuje aktualność. Celem niniejszej pracy jest ukazanie wybranych elementów filozofii XVI -wiecznego angielskiego myśliciela Tomasza Hobbesa, jako źródła inspiracji dla twórców i zwolenników teorii realizmu politycznego. Zilustrowano tezę, że współcześnie wciąż kluczowe miejsce w międzyparadygmatowej debacie o kształcie stosunków międzynarodowych zajmuje doktryna bezpośrednio czerpiąca z przemyśleń Hobbesa. Przedstawiono sylwetkę myśliciela, życie i twórczość. Opisano te elementy koncepcji uczonego, które z jednej strony stanowią esencję jego refleksji na temat człowieka, świata czy praw, z drugiej zaś są istotne z punktu widzenia celów całej pracy licencjackiej. Dokonano próby ukazania, w jaki sposób hobbesowskie rozważania mogą być przełożone na język realizmu politycznego. Przeprowadzono analizę zagadnień zawartych w eseju Roberta Kagana „Potęga i raj”, który sprowokował dyskusję na temat stanu międzynarodowych stosunków politycznych. Poruszono kilka najważniejszych kwestii, którymi owa polemika zaowocowała oraz ukazano, w jaki sposób tezy tego popularnego obecnie politologa wiążą się z inspirowaną Hobbesem myślą realistyczną.