Context and Animacy Play a Role in Dynamic Decision-Making

Abstract

Perception, judgment, and reasoning are all processes that are sensitive to cues to animacy (i.e. the presence of signals that indicate an object behaves as if it has intentions and internal goals). The present study investigated the following question: Does animacy facilitate decision-making in a dynamic control system? To address this, the present study used a dynamic decision-making task and compared behavior in four different contexts (Abstract, Animate-Social, Inanimate-Social, Inanimate-Non-social). Participants were randomly allocated to one of these contexts, and in each version they were required to learn to manipulate variables in order to bring the dynamic system to a desirable state and maintain it at that level. The findings suggest that it is not animacy per se that facilitates decision-making behavior, but rather the presence of a context. However, animacy made an impact on the type of strategic behavior implemented when interacting with the dynamic system. We argue that context induces general beliefs about causal relationships in dynamic environments that generalize across animate as well as inanimate contexts.

Postrzeganie, osąd i rozumowanie to procesy wykazujace wrażliwość na sygnały wskazujące na personifikacje ich źródła (animacy - np. gdy nieożywiony obiekt zachowuje się tak, jakby posiadał wolę i intencje). To studium poświęcone jest pytaniu, czy personifikacja (animacy) ułatwia podejmowanie decyzji w dynamicznych sytuacjach? Aby odpowiedzieć na to pytanie, porównywane jest zachowanie w dynamicznych sytuacjach zachodzące w czterech rodzajach kontekstu: Abstrakcyjnym, Społeczno-personifikacyjnym, Społeczno-niepersonifikacyjnym oraz Niespołeczno-niepersonifikacyjnym. Uczestnicy eksperymentu byli przypadkowo ulokowani w tych kontekstach i w każdym przypadku musieli uczyć sie manipulowac zmiennymi decyzyjnymi aby doprowadzić kontrolowany system do pożądanego stanu, a następnie stan ten utrzymać. Badanie wykazało, że to nie personifikacja per se ułatwia podejmowanie decyzji, ale raczej charakter kontekstu. Niemniej personifikacja odgrywa istotną rolę przy układaniu strategii kontrolowania dynamicznych systemów. Autorzy twierdzą, że to kontekst umożliwia tworzenie przekonania co do przyczynowych relacji istniejacych w dynamicznym otoczeniu, zarówno w odniesieniu do społecznego jak i niespołecznego otoczenia.