Entrepreneurial Intention Determinants: An Empirical Model and a Case of Iranian Students in Malaysia

Abstract

This study investigated entrepreneurial intention among graduate students of USM**** Engineering Campus. Applying the Theory of Planned Behavior (TPB; Ajzen), we examined the empirical model of entrepreneurial intention determinants. Although research has been conducted in entrepreneurial intention, limited study has been done among Iranian graduate students who are studying abroad. This research aims to fill this gap using Entrepreneurial Intention Questionnaire (EIQ, version 3.1). Accordingly, a survey study was applied and Iranian graduate students of the USM Engineering Campus were studied using the census method. The authors propose an empirical model and tested its reliability and validity using structural equation modeling. Data was analyzed using Spss16 and Amos18 software. Results revealed that the level of knowledge about business sources of assistance for entrepreneurs in addition to components of the TPB, affected entrepreneurial intention. Empirical model ‘s goodness of fit indices indicated good model fit χ2=1.047, df=2, probability 0.592; NFI= 0.981; CFI= 1.000; RMSEA=0.000). It seems that current empirical model could be a guide for future research on this important topic.

Niniejszy artykuł bada przedsiębiorcze intencje wśród absolwentów kończących USM Engineering Campus. Stosując Teorię Planowanego Zachowania (TPB; Ajzen), zbadaliśmy model empiryczny determinant przedsiębiorczych intencji. Chociaż prowadzono już badania nad przedsiębiorczymi intencjami, niewiele badań dotyczy absolwentów uczelni znajdujących się poza granicami kraju. Nasze badanie ma na celu wypełnienie tej luki przy użyciu Kwestionariusza Przedsiębiorczych Intencji (EIQ, wersja 3.1). Ankietą objęto irańskich absolwentów USM Engineering Campus, stosując metodę cenzusu. Autorzy proponują model empiryczny. Sprawdzili jego wiarygodność i ważność, stosując modelowanie strukturalne równania. Dane analizowano przy użyciu oprogramowania SPSS16 i Amos18 . Wyniki pokazały, że poziom wiedzy o źródłach pomocy dla przedsiębiorców oraz składniki TPB wpływają na przedsiębiorcze intencje. Empiryczny model dobrego dopasowania wskazuje na dobre dopasowanie modelu χ2=1.047, df=2, prawdopodobieństwo 0.592; NFI= 0.981; CFI= 1.000; RMSEA=0.000. Wydaje się, że aktualny model empiryczny może być drogowskazem dla przyszłych badań nad tym ważnym tematem.