Dynamic Capabilities Associated with a Firm’s Growth in Developing Countries. A Comparative Study of Argentinean SMEs in the Software and Tourism Industries

Abstract

Although recent evidence suggests that the development of dynamic capabilities (DC) is a key factor to gain and sustain competitive advantages to promote firm´s growth, the question of how SMEs create, identify, and seize opportunities for growth have not been fully explored, particularly in developing countries with scarce resources. The aim of this study is to shed light on how SMEs develop capabilities to grow in the specific context of developing countries with resources constraints. To achieve a detailed description of the processes involved, this study applies a qualitative methodology based on a comparative case study of eight SMEs within the software and tourism industries in Argentine, which have been previously identified as dynamic sectors with high growth potential. Our findings suggest that SMEs develop DC mainly through an emerging process of iterative experimentation rather than through strategic planning. This process involves the coordination of organizational actions and resources, with managers playing a key role.

Jakkolwiek rezultaty badań sugerują, że rozwój dynamicznych zdolności (DZ) stanowi kluczowy czynnik osiągania i zachowania przewagi konkurencyjnej dla wzrostu, nie zbadano w pełni w jaki sposób małe i średnie przedsiębiorstwa (MSP) tworzą, identyfikują i wykorzystują szanse na ekspansję, szczególnie w krajach rozwijających się i o ograniczonych zasobach. Celem badania jest określenie, w jaki sposób MSP budują zdolności do wzrostu w specyficznym kontekście krajów rozwijających się i w warunkach ograniczonych zasobów. Dla szczegółowego opisu tych procesów zastosowano jakościową metodykę, opartą na porównawczej analizie opisów przypadku ośmiu MSP, w sektorach oprogramowania i turystyki w Argentynie. Sektory te były uprzednio określone jako sektory dynamiczne i o wysokim potencjale wzrostu. Wyniki sugerują, że MSP rozwijają DZ głównie poprzez wyłaniający się proces powtarzalnych eksperymentów, nie zaś poprzez planowanie strategiczne. Proces ten polega na koordynacji organizacyjnych działań i zasobów, w której to koordynacji menedżerowie odgrywają kluczową rolę.