Rola Państwa i Banku Centralnego w ograniczaniu skutków kryzysu finansowego na przykładzie Stanów Zjednoczonych, Niemiec i Polski

Abstract

Niniejsza praca magisterska poświęcona jest działalności rządów oraz banków centralnych w ograniczaniu skutków kryzysu finansowego powstałego w 2007 r. Temat pracy jest bardzo aktualny ze względu na pojawiające się coraz nowsze informacje na temat efektów kryzysu finansowego w poszczególnych państwach – np. w Grecji. Pierwszy rozdział poświęcony jest krótkiemu omówieniu podstawowych zagadnień makroekonomicznych dotyczących długiego okresu, następnie omówiono narzędzia, jakie są w posiadaniu rządu oraz banku centralnego, dzięki którym owe instytucje mogą ograniczać skutki kryzysów finansowych. Narzędzia te zostały omówione w odniesieniu do skutków mikro i makroekonomicznych w skali całej gospodarki. Drugi rozdział poświęcony jest krótkiej genezie największych kryzysów finansowych XX i XXI wieku, następnie szerzej omówiono dwa znaczące kryzysy gospodarcze z roku 1929, oraz 1973. Rozdział kończy się szerokim opisem i genezą powstania i przebiegu kryzysu w 2007 r. Ostatni rozdział – badawczy – poświęcony jest skutkom kryzysu i działaniom podjętym przez poszczególne państwa w celu jego ograniczenia. Opisane zostały takie państwa jak Stany Zjednoczone – największa gospodarka świata, od której zaczął się kryzys, następnie Niemcy – jako największa gospodarka Europy, i na końcu Polska – kraj, w którym mieszkamy i który w powszechnej opinii ekonomistów i analityków najmniej ucierpiał. Z punktu widzenia dotychczasowej wiedzy należy powiedzieć, że działania podejmowane przez rząd i bank centralny analizowanych krajów przyniosły oczekiwane rezultaty, ponieważ gospodarki tych krajów zaczęły się powoli odradzać.