Zarządzanie ryzykiem kredytowym na przykładzie działalności Banku Spółdzielczego

Abstract

Kwestia ryzyka kredytowego w działalności banku, mimo burzliwych zmian zachodzących w sektorze bankowym, jest ciągle najważniejszym ich problemem. Mimo coraz doskonalszych technik jego rozpoznawania, szacowania i zarządzania pozostaje nadal aktualna a zarazem przysparza największych kłopotów, czego egzemplifikacją jest rosnący udział należności nieregularnych w portfelach kredytowych banków. Pojęcia ryzyka kredytowego oraz zdolności kredytowej są utożsamiane ze sobą zarówno w potocznym użyciu, jak i nierzadko w literaturze przedmiotu. Pomimo, że pojęcia te są rzeczywiście ze sobą dosyć mocno powiązane, należy jednak wyraźnie je rozróżniać. Z ryzykiem kredytowym mamy do czynienia zawsze, gdy dany podmiot otrzymuje produkt lub usługę bez dokonania natychmiastowej zapłaty. Ryzyko to definiuje się jako niebezpieczeństwo, że kredytobiorca/pożyczkobiorca nie będzie w stanie z jakichkolwiek powodów spłacić zaciągniętego zobowiązania ani oddać pożyczonego produktu. Zdolność kredytowa jest definiowana w Prawie Bankowym jako zdolność do spłaty zaciągniętych kredytów wraz z odsetkami w terminach przewidzianych umową. Badanie zdolności kredytowej ma na celu określenie w każdym postępowaniu o przyznaniu kredytu stopnia ryzyka, na jakie narażony jest bank. W celu określenia prawdopodobieństwa niepowodzenia bank musi przeprowadzać ocenę wiarygodności kredytowej. Na podstawie analiz przeprowadzonych na badanym banku można określić, jakimi metodami bank stara się ograniczać i przeciwdziałać powstałemu zjawisku, jakim jest ryzyko i zarządzanie nim. Analizy, porównania danych, prognozy otrzymane z badanego banku nasuwają wiele wniosków, choćby fakt, jak niepozorne zjawisko ryzyka wpływa na działalność banku, a sposoby jego ograniczenia to ciężka systematyczna praca.

The issue of credit risk in bank operations, despite the turbulent changes in the banking sector, is still their most important issue. Despite the increasingly refined techniques of identification, assessment and management, it is still valid and also poses major problems, which is the exemplification of the growing share of irregular claims in the banks' loan portfolios. The concept of credit risk and credit standing / rating are identified with each other both in everyday use, and often in the literature. Although these concepts are actually being with each other quite strongly related, but one should clearly distinguish them. The credit risk is always there when an entity receives a product or service without making immediate payment. This risk is defined as the risk that the borrower is unable for any reason to repay the debt or to give back the borrowed product. The credit rating is being defined in the banking law of credit as the repayment capacity contracted with interest in times predicted with agreement. The credit investigation is aimed at determining the degree of risk in every proceedings about granting a credit a bank is exposed to which. With a view to determining the probability of the failure the bank must conduct the credit rating. Based on studies conducted on the test bank, one can specify what methods the bank tries to use in order to reduce the risk and prevent the phenomenon that occurs connected with risk and risk management. Analysis, comparison of the data, the forecasts obtained from the test bank raise many applications, such as the fact that even modest risk phenomenon affects the bank's activities while the efforts to reduce it are hard systematic work.