dc.description.abstract |
Bezrobocie stanowi jeden z ważniejszych problemów społeczno-gospodarczych współczesnego świata. Brak pracy powoduje szereg niepokojących zjawisk społecznych, które dotykają przede wszystkim człowieka. Praca to nie tylko źródło utrzymania, ale także możliwość rozwijania swoich umiejętności zawodowych. Na trudności w uzyskaniu zatrudnienia szczególnie narażeni są ludzie młodzi, którzy po zdobyciu wykształcenia nie mogą znaleźć pracy. Bardzo często spowodowane jest to wciąż wysokimi wymaganiami pracodawców, którzy mimo wiedzy i umiejętności potencjalnego pracownika stwarzają bariery w zatrudnieniu z powodu braku doświadczenia. Wprowadzenie w latach dziewięćdziesiątych gospodarki rynkowej przyczyniło się do powstania jawnego bezrobocia. Okres ten charakteryzował się systematycznym wzrostem poziomu bezrobocia. Celem niniejszej pracy jest ocena efektywności działań aktywnej polityki rynku pracy, ze szczególnym uwzględnieniem poszczególnych form przeciwdziałania bezrobocia. Tak duża liczba zarejestrowanych bezrobotnych wynika przede wszystkim z braku możliwości znalezienia godziwej pracy. Pogłębiająca się bezsilność, brak perspektyw na lepsze życie doprowadza do biernej postawy osób bezrobotnych, którzy coraz częściej korzystają ze świadczeń opieki społecznej, gdyż ta instytucja łagodzi materialne skutki długotrwałego pozostawania bez pracy. Z tego względu działania Powiatowego Urzędu Pracy dążą do aktywizacji osób bezrobotnych, a aktywna polityka rynku pracy do zapobiegania niekorzystnego zjawiska jakim jest bezrobocie. Wykorzystywane aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu umożliwiają zdobycie praktycznych umiejętności, zdobycie nowych, bądź zmianę kwalifikacji oraz zasady aktywnego poszukiwania zatrudnienia. Wymaga to z pewnością sporych nakładów pieniężnych, odpowiednich kwalifikacji i odpowiedzialności pracowników urzędów pracy, którzy nie będą obojętni na potrzeby ludzi. |
pl |