Dylematy strategii NATO: przeszłość i teraźniejszość

Abstract

Przywódcy państw członkowskich Sojuszu Północnoatlantyckiego od kilku lat zastanawiali się nad nową strategią NATO. Jakoś nie widać było żadnych efektów oprócz sporadycznych oświadczeń czy deklaracji. Ostatecznie w kwietniu 2009 roku – podczas jubileuszowego szczytu Sojuszu w Strasburgu i Kahl – zapadła decyzja o podjęciu prac nad nową Koncepcja Strategiczną NATO. Będzie to dokument wyznaczający główne zadania Sojuszu oraz precyzujący zagrożenia dla bezpieczeństwa jego członków w zmieniających się warunkach międzynarodowych. W pracy skoncentrowano się na najważniejszych problemach, jakie powinny się znaleźć w przyszłej strategii organizacji transatlantyckiej. Są to cztery najważniejsze aspekty: bomba atomowa, terroryzm, misje pokojowe, przyszłe konflikty. W niniejszym opracowaniu korzystano ze wszelkich dostępnych źródeł, takich jak książki, traktaty, artykuły prasowe, strony internetowe, encyklopedie. Problem bomby atomowej, terroryzmu i cyberterroryzmu, kataklizmy oraz zapobieganie w newralgicznych częściach świata konfliktom są najaktualniejszymi sprawami do załatwienia. Pomyślnym rozwiązaniem, zniwelowaniem zagrożenia ze stron tych czterech aspektów byłyby działania Sojuszu. Przywódcy Sojuszu zdają sobie sprawę, że w dzisiejszych, dynamicznych czasach, trzeba jak najszybciej dostosowywać się do radykalnie zmieniającej się sytuacji