Abstract:
Chińska Republika Ludowa jest państwem, które aspiruje do rangi mocarstwa globalnego, natomiast Rosja próbuje ten status zachować po rozpadzie Związku Radzieckiego. Przedmiotem pracy jest analiza stosunków pomiędzy tymi właśnie krajami. Obejmuje ona okres od 1992 r. do 2008 r. Początkową cezurą pracy jest rok 1992, wtedy po upadku ZSRR, jako samodzielny podmiot stosunków międzynarodowych, wyłoniła się Federacja Rosyjska. Za punk końcowy uznano natomiast sierpień 2008 r., kiedy to we wzajemnych relacjach nastąpił rozłam wokół Gruzji. Chiny nie poparły wówczas rosyjskich działań wobec Gruzji i nie uznały niepodległości Abchazji i Osetii Południowej. W pracy Autorka odwołuję się również do zdarzeń, które miały miejsce w kolejnych latach. W pracy starano się wykazać, iż to Rosja jest tym państwem, które bardziej potrzebuje dobrych relacji i współpracy z Chinami. Rosja, dzięki Chinom, ma poparcie swojego stanowiska w sprawach międzynarodowych, może promować wizję świata wielobiegunowego, czy straszyć Zachód ewentualnym sojuszem z Chinami. Pekin jest więc potrzebny Moskwie głównie do zwiększenia swojej pozycji na świecie. Chiny natomiast potrzebują nie tyle Rosji, co jej surowców energetycznych i technologii wojskowych. Pekin stara się jednak szukać partnerów w dziedzinie nośników energii na całym świecie. Podejmuje również działania mające na celu rozwijanie własnego przemysłu zbrojeniowego. Pozycja Chin na arenie międzynarodowej również z roku na rok wzrasta. W przyszłości może się zatem okazać, że Chiny nie będą już potrzebować Moskwy.