Although research on employee participation is of interest to many managers, psychologists, sociologists and organizational scientists, studies on psychological aspects of participation are not satisfactory. This paper presents an alternative approach to examining organizational participation by using personal projects perspective which allows to examine psychological aspects of the individual person acting together with others in the organizational context. The results imply that participative projects lead to self-realization more often than non-participative projects as well as they are more controllable and perceived as more likely to end with success.
Pomimo faktu, iż obszar partycypacji pracowniczej jest obiektem zainteresowania wielu menadżerów,
psychologów, socjologów czy też przedstawicieli innych nauk o organizacji, badania tego zagadnienia wciąż nie są satysfakcjonujące. W poniższym artykule prezentujemy alternatywne podejście do badania partycypacji
opartą o koncepcję projektów osobistych. Podejście to pozwala na analizę partycypacji w wymiarze
indywidualnym poprzez skoncentrowanie się na osobach działających wspólnie z innymi w kontekście
organizacyjnym. Wyniki wskazują, że projekty o naturze partycypacyjnej prowadzą do samorealizacji znaczeni
częściej niż projekty niepartycypacyjne. Dodatkowo, projekty partycypacyjne postrzegane są jako łatwiejsze do
kontrolowania i bardziej prawdopodobne jest zakończenie ich sukcesem.