Kościół posoborowy a współczesne problemy społeczno - polityczne

Abstract

W roku 2012 Kościół katolicki świętował jubileusz 50-ej rocznicy rozpoczęcia obrad II Soboru Watykańskiego. Okazja ta zmusiła wielu badaczy dziejów historii Kościoła do ponownego podjęcia analizy nie tyle samych przyczyn zwołania i przebiegu Soboru co raczej do refleksji nad jego owocami z perspektywy 50 lat funkcjonowania w świecie Kościoła „w nowej wersji”. Mimo faktu, że Sobór miał mieć, początkowo, charakter czysto eklezjalny z czasem jego obrady przerodziły się w wielką debatę na temat funkcjonowania Kościoła w otaczającym go świecie i realiach. Jedną z podniesionych w czasie obrad kwestii była problematyka relacji Kościoła w odniesieniu do szeroko rozumianego „państwa” (w tym w odniesieniu do kwestii narodu, społeczeństwa i wspólnoty) i to także jest głównym problemem badawczym niniejszej pracy, w której, z perspektywy czasu i w oparciu o powstałe w czasie Soboru i po nim dokumenty natury naukowo – publicystycznej, przyjrzymy się tematowi Kościoła posoborowego a współczesnym problemom społeczno – politycznym. Głównym dokumentem bazowym i niejako przewodnikiem będzie konstytucja pastoralna Gaudium et spes – o Kościele w świecie współczesnym. Podsumowując niniejszą pracę należy zwrócić uwagę na fakt, iż mimo niezmienności fundamentalnych podwalin wiary Kościoła katolickiego jego nauka dotycząca kwestii społeczno – politycznych wielokrotnie ulegała, i zapewne nadal ulegać będzie zmianom. Należy jednak pamiętać, że owe zmiany nie wynikają bynajmniej z ewolucji nauk Ewangelicznych, lecz są bardziej wyrazem dorastania Kościoła do czasów, w których przyszło żyć jego wiernym i funkcjonować jemu samemu.