Abstract:
Reforma gospodarcza w Polsce spowodowała zmiany w systemie bankowym. Bank centralny stał się autonomiczną władzą nad systemem pieniężnym. Autonomia ta dawała NBP gwarancje swobody w sferze polityki pieniężnej. NBP stał się typowym centralnym bankiem państwa. W ramach reformy z jego struktury wyodrębnionych zostało dziesięć banków komercyjnych. Banki te stały się od tego czasu samodzielne. Samodzielność ta oznaczała ekonomiczne wyodrębnienie aktywów i pasywów, prawo do dysponowania nimi i odpowiedzialność za wyniki gospodarowania. Osiągane wyniki miały bowiem przesądzać o rozwoju banku, bodźcach dla załogi i kierownictwa, a także o ewentualnej upadłości banku. Komercjalizm rozumiany był jako dążenie do osiągania maksymalnego zysku w danych warunkach, dążenie do inicjatywy i konkurencyjności.
Na obecnym etapie restrukturyzacji sektora bankowego można zaobserwować elementy konkurencji między bankami. Pojawia się coraz więcej banków krajowych jak i zagranicznych. Rozrasta się rynek usług bankowych. Klienci mają swobodę wyboru banku i z niej korzystają. Od działania systemu bankowego zależy w znacznym stopniu sprawność działania całej gospodarki. Banki komercyjne w coraz większym stopniu stają się inicjatorami , inwestorami i organizatorami życia gospodarczego.
Celem pracy jest analiza związku polityki jakości poprzez zarządzanie marketingowe. Posłużono się przykładem działalności Kredyt Banku S.A. który w rankingu banków polskich plasuje się w czołówce pod względem potencjału kapitałowego, wielkości przyjętych depozytów, udzielonych kredytów i osiąganej rentowności. Również z uwagi na strukturę organizacyjną zajmuje czołową pozycję w polskim systemie bankowym.