Proces planowania strategicznego w jednostkach samorządu terytorialnego na przykładzie powiatu limanowskiego

Abstract

Samorządy lokalne chcą coraz lepiej i coraz sprawniej funkcjonować. W związku z tym wprowadzają nowe mechanizmy funkcjonowania urzędów. Jednym z nich jest zarządzanie strategiczne jako wyraz długookresowego planowania. Planowanie ,zwłaszcza strategiczne ma bardzo istotne znaczenie. Różne są tego motywy. Najogólniejszy – zapewne częściej deklarowany niż odczuwany sercem – to pragnienie bardziej racjonalnego wykorzystania zawsze ograniczonych przecież zasobów. Z kolei motyw nader instrumentalny, to przygotowanie strategii pod katem zdobycia inwestorów zewnętrznych, z zwłaszcza środków pomocy zagranicznej. W istocie ważniejsze od motywów są efekty. Samorządy, wprowadzając element zarządzania strategicznego mają na celu nie tylko poprawę funkcjonowania struktury urzędu, ale cele szersze – poprawę realizowania priorytetów lokalnej społeczności. Dobra strategia może być wielką pomocą w prowadzeniu długofalowej polityki rozwoju regionu. Należy podkreślić słowo „może”, ponieważ współcześnie strategia to warunek konieczny, aby wejść na ścieżkę szybkiego rozwoju. Jednocześnie wprowadzenie modelu zarządzania strategicznego winno być powiązane z innymi zadaniami samorządu: budżetami na dalsze lata, których konstrukcja winna wynikać z zadań zawartych w strategii, dokumentami zawierającymi plany rozwoju poszczególnych sektorów (edukacji, gospodarki, ochrony środowiska, kultury), tworzeniem budżetów zadaniowych, wieloletnimi planami inwestycyjnymi, tworzeniem systemu monitorowania zmian, ustalonymi standardami usług. Niniejsza praca jest oceną procedury i efektów planowania strategicznego w samorządzie powiatowym w Limanowej.