Abstract:
Nowa globalna gospodarka wydaje się być dzisiaj procesem umożliwiającym sieciom ponadnarodowych korporacji oraz organizacji międzynarodowych gromadzenie w swoich rękach nieporównywalnej władzy decyzyjnej oraz możliwości wpływania na los milionów ludzi na całym świecie. Reakcją na tą tendencję jest coraz większe ożywianie się ruchów regionalizacyjnych, broniących trwałych wartości i tożsamości bazujących w głównej mierze na tradycji. Jest to proces przeciwstawiający się unifikacji życia narzucanej coraz mocniej przez globalizację oraz dezintegrację społeczności międzynarodowych.
Sama idea regionalizacji swe korzenia posiada w Unii Europejskiej i w idei tzw. Europy Regionów. Wzrost znaczenia regionów coraz częściej sprawia, iż przyjmują one zadania państw, które to zadania związane są z zarządzaniem gospodarką narodową, ochroną środowiska naturalnego i dóbr kultury oraz kształtowaniem warunków życia ludności.
Celem niniejszej pracy jest próba sprawdzenia i weryfikacji hipotezy, mówiącej, że współpraca regionalna jest alternatywą dla globalizacji.