Abstract:
Celem pracy jest ukazanie wpływu rywalizacji pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich na upadek tego drugiego. Załamanie się centrum systemu komunistycznego przypisywane jest w głównej mierze nieugiętej postawie i determinacji prezydenta USA Ronalda Reagana. Poniższy tekst jest próbą udowodnienia, że strategia obliczona na powstrzymywanie komunizmu powstała kilka dekad wcześniej, niedługo po zakończeniu II Wojny Światowej i od wtedy też była realizowana. W rozdziale pierwszym przedstawiono rozpad zwycięskiej koalicji z czasów II Wojny Światowej wynikający z rozbieżnych interesów i z różnych wizji porządku powojennego świata oraz z braku wspólnego planu wobec rozbitego przeciwnika. Omówiono również podział zniszczonej po wojnie Europy na strefy wpływów oraz instytucjonalizację tego stanu rzeczy i powstanie nowych bloków militarnych. W rozdziale drugim intensywność konfliktu ulega przyspieszeniu, a zimna wojna przestaje być rzeczywiście zimną. Korea staje się pierwszym terytorium, o które prowadzona jest zaciekła walka mocarstw. Ponadto przedstawione są wydarzenia związane z kryzysem kubańskim, które nieomal doprowadziły do wybuchu III Wojny Światowej. Rozdział ten kończy przedstawienie okresu odprężenia w relacjach mocarstwowych i wysiłki Nixona i Kissingera na rzecz rozluźnienia więzów pomiędzy głównymi krajami bloku komunistycznego. Rozdział trzeci rozpoczyna się opisem inwazji Sowietów na Afganistan oraz analizą decyzji Jimmy’ego Cartera o zakończeniu okresu detente w relacjach z Moskwą. Ukazane zostało również tło wyboru Ronalda Reagana na stanowisko prezydenta i jego stanowcza postawa wobec ZSRR w pierwszej kadencji. Ostatni rozdział kończy się przedstawieniem okresu mediacji Reagana z Gorbaczowem, co zaowocowało ostatecznym sukcesem dyplomatycznym Stanów Zjednoczonych czyli obaleniem wrogiego systemu komunistycznego w Moskwie. Główną metodą zastosowaną w pracy dyplomowej będzie analiza genetyczno-chronologiczna oraz instytucjonalna.
