Struktura empatii u młodzieży nieśmiałej

Abstract

Nieśmiałość jest zjawiskiem powszechnym i uniwersalnym. Coraz częściej dotyka dzieci, młodzież i dorosłych. Często bywa ona bagatelizowana i nie zawsze uznawana jest za poważny problem jednostkowy i społeczny. Obserwowany wzrost jednostek nią dotkniętych i konsekwencje, jakie z sobą niesie czynią tę problematykę szczególnie aktualną. Podjęty program badawczy koncentruje się na analizie związków zachodzących pomiędzy nieśmiałością a empatią u młodzieży szkolnej. Badaniami objęto 234 osób w tym 125 kobiet i 109 mężczyzn. Wiek badanych zawierał się w granicach: 17 - 19 lat. W badaniu zastosowano następujące metody psychologiczne: Kwestionariusz Empatii Osobowej (KEO) autorstwa Z. Uchnasta, Kwestionariusz N dla dzieci i młodzieży autorstwa R.W. Croziera, Skalę T autorstwa N. Eisenberga, R. Fabesa i B. Murphy oraz Arkusz personalny własnej konstrukcji. Zebrany materiał empiryczny poddano analizie statystycznej i psychologicznej. Rezultaty tych analiz wskazują na obecność istotnych statystycznie różnic w poziomie i strukturze empatii młodzieży nieśmiałej i nie przejawiającej tej cechy. W świetle tych danych młodzież nieśmiałą charakteryzuje niższy poziom empatii. Cechuje ją niska gotowość do udzielania pomocy potrzebującym oraz wycofanie się z życia społecznego na skutek lęku przed ewaluacją otoczenia. Zrealizowany program badawczy dotyczący młodzieży nieśmiałej dostarczył rezultatów, które oprócz waloru poznawczego posiadają także wartość aplikacyjną. Mogą być one wykorzystane w pracy psychologicznej i pedagogicznej z młodzieżą o nasilonym syndromie nieśmiałości.

Shyness is a common and universal phenomenon. More and more often it affects children, adolescents and adults. From time to time the shyness is underestimate, and not recognized as a sensible social problem. But one can observe increase of individuals affected by it and many serious consequences because of it, what makes this issue particularly relevant. The presented research program focuses on the analysis of the relationship between shyness and empathy at students. The study involved 234 people including 125 women and 109 men. The age of respondents was in the range: 17 - 19 years. The study used the following methods of psychology: Personal Empathy Questionnaire (KEO) by Z. Uchnast, N Questionnaire for children and youth by R.W. Crozier, The Scale of T by N. Eisenberg, R. Fabes, and B. Murphy, and own elaborated personal data sheet. Empirical data was analyzed, and interpreted statistically and psychologically. The results of these analyzes indicate the presence of statistically significant differences in the level and structure of personal empathy between young shy. In light of these timid youth has a lower level of empathy. It is characterized by low readiness to assist the needy, and withdrawal from social life due to fear of the evaluation environment. Completed research program provided the results of a shy youth, which in addition also have a cognitive asset value of the application. They can be used in psychological and educational work with young people with severe shyness syndrome.