Percepcja postaw rodzicielskich a poczucie osamotnienia u młodzieży gimnazjalnej

Abstract

Niniejsza praca koncentruje się wokół problemu poczucia osamotnienia u młodzieży w okresie dorastania. W ramach badania porównano młodzież o wysokim i niskim poziomie osamotnienia oraz zbadano ich percepcję postaw rodzicielskich matki i ojca. Badania zostały przeprowadzone przy wykorzystaniu Skali Poczucia Samotności Z. Dołęgi oraz Skali Postaw Rodzicielskich M. Plopy. Wyniki ukazują, iż młodzież, która wykazuje się wysokim poziomem samotności doświadczyła ze strony rodziców postawy rodzicielskiej wymagającej i niekonsekwentnej. Natomiast osoby z grupy eksperymentalnej o niskim poziomie samotności doświadczyły postawy autonomicznej i akceptującej od obojga rodziców. Analiza wyników ukazuje istotnie statystyczne różnice w percepcji postaw rodzicielskich w badanej grupie.

This master's thesis is concentrated on the problem of feeling of loneliness among youth in the period of their juvenescence. Young people with a high and low level of loneliness were compared in the research. The perception of their parental attitudes was also explored. Research has been carried out with the use of sense loneliness scale by Z. Dołęgi and parental base scale by M. Plopy. The results show that teenagers characterized with the high level of loneliness experienced from their parents attitude which was demanding and inconsistent. People from the experimental group with the low level of loneliness proved that they experienced autonomous and resigned attitude from both of the parents. The analysis of the results shows relevant, statistical differences in the perception of parental attitudes in the examined group.