Abstract:
W jednostkach samorządu terytorialnego powinny być określone i stosowane procedury kontroli finansowej wewnętrznej, a w tych, które gromadzą znaczne środki publiczne lub dokonują znacznych wydatków publicznych należy to czynić mając w perspektywie ewentualny obowiązek wprowadzenia audytu. Istotna zatem jest świadomość różnic pomiędzy tymi dwoma pojęciami, która jest niezbędna dla właściwego określenia miejsca kontroli finansowej i audytu w jednostce. Ważne jest to również dla optymalnego wykorzystania procedur kontroli i audytu wewnętrznego. Celowi temu służyć ma podjęta w niniejszej pracy próba zestawienia tych dwóch, wydawałoby się podobnych znaczeniowo pojęć, a także zwrócenie uwagi na najistotniejsze zasady, funkcje i cele kontroli finansowej oraz audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych.
Należy podkreślić, że żaden system kontroli nawet jeżeli jest przemyślnie
i szczegółowo zaprojektowany, nie może sam zagwarantować sprawnego funkcjonowania jednostki.
Audyt wewnętrzny jest rezultatem poszukiwań sposobów na wzmocnienie kontroli wewnętrznej uznanej za nieefektywną i wywieranych coraz mocniejszych nacisków niektórych instytucji Unii Europejskiej, dążących do zdyscyplinowania gospodarowania środkami finansowymi, zwłaszcza środkami pomocowymi.