dc.description.abstract |
Banki komercyjne mają możliwość ustalania własnej polityki kredytowej, ale w swoich planach i działaniach muszą uwzględniać zasady i instrumenty banku centralnego, jak: stopy procentowe, limity, rezerwy obowiązkowe. Banki podejmując działalność kredytową narażone są na ryzyko, które związane jest z ewentualną niewypłacalnością kredytobiorcy, a tym samym niemożliwością odzyskania zainwestowanego kapitału.
Podstawową gwarancją spłaty wierzytelności powinno być efektownie działające przedsiębiorstwo, które terminowo reguluje zobowiązania i charakteryzuje się wysoką zyskownością i rentownością. W celu zmniejszenia ryzyka kredytowego stosowane są różnego rodzaju zabezpieczenia.
Ważnym elementem oceny zdolności kredytowej jest zarówno ocena formalna, jak i merytoryczna wniosku kredytowego, a także dokładna analiza sytuacji ekonomiczno-finansowej podmiotu gospodarczego. Dobór odpowiednich kryteriów i mierników, które wykorzystywane są przy określaniu zdolności kredytowej przedsiębiorstw jest uzależniony od dostępu i szczegółowości danych, doświadczenia pracowników banku.
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie sposobów oceny zdolności kredytowej przedsiębiorstw i ryzyka banku, a tym samym czynników, które kształtują ryzyko kredytowe. Analiza została przeprowadzona na przykładzie praktyki funkcjonowania banku PKO BP S.A.
Hipoteza badawcza zakłada, że ocena zdolności kredytowej podmiotów ubiegających się o kredyty gospodarcze w PKO BP S.A. uzależniona jest od sytuacji ekonomiczno – finansowej firm, ich okresu funkcjonowania na rynku oraz od wartości prawnych zabezpieczeń zaproponowanych przez wnioskodawców w celu zabezpieczenia wierzytelności. Przeprowadzenie wnikliwej analizy powyższych czynników pozwala bankowi na ocenę firmy pod kontem jej wiarygodności oraz pod kątem kondycji finansowej. Działania te mają wpływ na zaklasyfikowanie podmiotu ubiegającego się o kredyt do poszczególnej grupy ryzyka kredytowego, ustalenie warunków kredytowania oraz warunków cenowych. |
pl |