Rozwój kapitału ludzkiego na przykładzie Muzeum Okręgowego w Tarnowie

Abstract

Współczesne organizacje, zarówno wielkie korporacje, jak i małe firmy, funkcjonują w warunkach zmieniającego się otoczenia, charakteryzującego się takimi cechami jak: silna konkurencja, rosnące wymagania ze strony konsumentów wobec wysokiej jakości i równocześnie korzystnej ceny oferowanych produktów i usług, zmienność prawnych, politycznych i społecznych uwarunkowań, szybkie wprowadzenie innowacji, zmiany w systemach wartości i poziomie wykształcenia ludności. Efektem tych zmian są modyfikacje w zachowaniu się organizacji w otoczeniu, których wyrazem jest reorientacja w sprawowaniu poszczególnych funkcji, w tym funkcji personalnej. Za szczególnie istotne należy uznać implikacje wspomnianych zmian w odniesieniu do sfery funkcji personalnej organizacji, bowiem jednym z najważniejszych warunków skutecznego działania jest zaangażowany i produktywny personel, tzn. taki, który łatwo adaptuje się do zmian, jest wysoko wykwalifikowany, posiada silną motywację, wyraża gotowość uczenia się, potrafi pracować zespołowo. Stanowi on wtedy strategiczny zasób rozwoju organizacji, a zarządzanie nim jest równie ważne jak formułowanie strategii, czy gospodarowanie środkami finansowymi. Strategie tworzą bowiem ludzie i oni również decydują o tym jak zostaną spożytkowane zasoby finansowe. Stąd też tym, co wyróżnia silną organizację spośród innych są wysoko umotywowani, zaangażowani i kompetentni menedżerowie, handlowcy, inżynierowie, pracownicy produkcyjni i pracownicy obsługi. Celem głównym jest identyfikacja i ocena zarządzania kapitałem ludzkim w Muzeum Okręgowym w Tarnowie.