Abstract:
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie podstawowych technik analizy technicznej oraz sprawdzenie przydatności trzech z nich na rynku papierów wartościowych w Polsce. Hipoteza badawcza to: „zastosowanie analizy technicznej przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie prowadzi do uzyskania ponadprzeciętnych zysków z inwestycji”. Słowo ponadprzeciętne należy rozumieć w tym przypadku jako zwrot wyższy w odniesieniu do zwrotu na kursie porównawczym, którym będzie WIG20 oraz zwrot ze strategii „kup i trzymaj”. Sam zwrot nie jest dostateczną miarą sukcesu – zostanie on skorygowany o koszty transakcji i ryzyko. W niniejszej pracy głównymi odnośnikami dla narzędzi analizy technicznej, strategii „kup i trzymaj” oraz kursu porównawczego WIG20 będą takie wartości jak zwrot z inwestycji, ryzyko inwestycji mierzone odchyleniem standardowym zwrotów z poszczególnych kursów oraz indeks Sharpe’a łączący te dwie wartości oraz stopę inwestycji wolną od ryzyka. Badania w niniejszej pracy oparte będą na sprawdzeniu 3 technik inwestycyjnych (MACD, ROC oraz %R Williamsa). W pierwszej części badań empirycznych zostanie sprawdzony zwrot z inwestycji w pulę 19 spółek oparty o sygnały płynące z metod analizy technicznej przez dwa lata (inwestycja na danych historycznych z lat 2000-2001) przy doborze różnych parametrów. W każdą z 19 znajdujących się spółek w puli inwestować będziemy 100.000 zł, czyli wartość początkowa puli spółek to 1.900.000,00 zł. Wyniki pierwszej części badań empirycznych (typowa technika in-sample) pozwolą na wybranie dla każdej metody analizy technicznej jednego optymalnego zestawu parametrów. Przy użyciu tych parametrów zostanie przeprowadzona druga część badań, która obejmie dane historyczne 19 tych samych spółek w okresie lat 2002-2005 (badanie out-of-sample). Analiza drugiej części badań oparta będzie o wcześniej wymienione zwrot, odchylenie standardowe oraz indeks Sharpe’a. Do celów niniejszej pracy zostały wybrane 3 metody analizy technicznej. Są nimi MACD, ROC oraz %R Williama. Zdecydowano się na te 3 metody, gdyż dają one jednoznaczne sygnały kupna oraz sprzedaży pozwalające na stworzenie w pełni zautomatyzowanego systemu transakcyjnego. Poszczególne metody zostaną szerzej przedstawione w dalszej części pracy.
