Wybrane modele wyceny obligacji zamiennych

Abstract

Przedmiotem rozważań niniejszej pracy jest przedstawienie własności obligacji zamiennych, a w szczególności ich fundamentalnych modeli wyceny. Powodem, dla którego podjęto się tego tematu jest fakt, iż obligacje zamienne na rynkach rozwiniętych należą do grona głównych instrumentów służących przedsiębiorstwom do pozyskiwania kapitałów. Z drugiej strony są popularnymi papierami wartościowymi znajdującymi swoje miejsce w portfelach inwestycyjnych wielu inwestorów. Tymczasem w naszym kraju nie są tak powszechnie stosowane. Jedną z przyczyn takiego stanu jest dość niezrozumiała konstrukcja i skomplikowana wycena tych walorów, ponieważ łączą w sobie nie tylko właściwości papieru dłużnego i udziałowego, ale również charakterystyczne cechy opcji kupna i sprzedaży akcji. Wartość obligacji zamiennej może zostać wyznaczona przy wykorzystaniu metod służących o wyceny opcji, takich jak model Blacka-Scholesa lub model drzew dwumianowych. Istnieje również alternatywny sposób wyceny, traktujący obligację zamienną jako złożenie akcji, opcji sprzedaży akcji i metody opartej o parytet kupna-sprzedaży. Która z wymienionych metod wyceny jest najefektywniejsza? Na to pytanie postaram się odpowiedzieć w niniejszej pracy. Całość rozważań jest podzielona na pięć rozdziałów. Rozdział pierwszy ma charakter wprowadzający. Zawiera krótkie omówienie teoretycznych podstaw obligacji i rozróżnienie ich rodzajów, które pozwala wyodrębnić obligację zamienną. Ponadto prezentuje klasyczne miary stopy zwrotu z inwestycji w obligacje oraz różne kategorie ryzyka, na jakie może być narażony obligatariusz. Rozdział drugi poświęcony jest obligacjom zamiennym na akcje. Szczegółowo charakteryzuje ich podstawowe parametry oraz spektrum warunków emisji stosowanych powszechnie na rozwiniętych rynkach. Oprócz tego analizuje zachowanie się rynkowej ceny obligacji zamiennej w zależności od giełdowego kursu odpowiednich akcji, ocenia także atrakcyjność instrumentu zamiennego jako narzędzia pozyskiwania kapitału, z punktu widzenia efektywności i elastyczności tej formy finansowania. Rozdział trzeci przedstawia wybrane metody wyceny obligacji zamiennych. Zaprezentowane są: model Blacka-Scholesa, model dwumianowy oraz wycena obligacji zamiennej postrzeganej jako złożenie akcji, opcji sprzedaży akcji i metody opartej o parytet kupna-sprzedaży. Rozdział czwarty dotyczy wyceny wybranej obligacji zamiennej poznanymi modelami wyceny. Ze względu na słabo rozwinięty rynek obligacji zamiennych w Polsce, wyceniany instrument nie znajduje się już w obrocie. Rozdział piąty zawiera podsumowanie przeprowadzonych w pracy rozważań i wnioski z nich wynikające. Podstawami źródłowymi do napisania pracy były zarówno źródła wtórne, czyli literatura przedmiotu i publikacje branżowe, jak i źródła pierwotne.