Problemy adaptacji międzykulturowej polskich studentów uczestniczących w programach edukacyjnych Unii Europejskiej

Abstract

Ponad dwa lata temu Polska stała się pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej, wcześniej stała się członkiem NATO, należy też do ONZ i grupy krajów OPEC. Tak mały kraj, położony w niesamowicie interesującym miejscu Europy, mający wiele perspektyw przed sobą i nieskończenie wiele szans, których nie należy przegapić. Otworzyły się przed Polską granice, w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej. Świat stoi przed młodymi ludźmi otworem. Wyjazd za granice nie jest już dla większości społeczeństwa marzeniem ściętej głowy. Otwarte granice dają wiele możliwości. Chęć poznawania świata jest największa u ludzi młodych, studentów. Dzięki międzynarodowym programom edukacyjnym mogą oni nie tylko wyjechać do zagranicznych uczelni w całej Europie, ale dostają szansę na życie przez pół roku bądź dłużej w odmiennej kulturze, wśród ludzi innych ras, wyznań i poglądów. Różnice bardzo często dzielą ale równie często łącza i fascynują ludzi. Michael Miner Prezydent SIETAR (Society for Intercultural Education, Training and Research) powiedział „Różnice międzykulturowe zawsze będą istnieć ponieważ każdy dorasta w inny sposób, w innym środowisku. To co jest najważniejsze dla każdego człowieka, jest zasiane w nas kiedy jesteśmy dziećmi. Niemniej jednak możemy rozwijać w sobie umiejętności, które pozwolą nam rozumieć różnice między kulturami a także nawiązywać pozytywne relacje z ludźmi odmiennych kultur.” Oprócz różnic widocznych dla oka występują także takie których młody człowiek nie rozumie, które kłócą się z jego systemem wartości, z normami, którymi kierował się przez całe życie. Jednak do życia w odmiennej kulturze można osobę przygotować. Nie można jej dać gotowych rozwiązań sytuacji które mogą ja spotkać, ale można jej uświadomić, że takie różnice, o których nie zdawała sobie dotychczas sprawy, mogą zaistnieć. Niniejsza praca porusza problemy adaptacji międzykulturowej polskich studentów uczestniczących w programach edukacyjnych Unii Europejskiej. Uwagę poświęcono przede wszystkim programowi Socrates – Erasmus cieszącemu się dużą popularnością wśród studentów. Zanalizowane zostały problemy wynikające nie tylko z różnic między poszczególnymi państwami biorącymi udział w programie, ale również te wynikające z występowania szoku kulturowego po wyjeździe i po powrocie i komunikacji międzykulturowej.