Stosunek pracodawców i pracowników do różnych form motywowania na przykładzie Zespołu Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych w Nowym Sączu

Abstract

Niniejsza praca przedstawia analizę stosunku pracodawców i pracowników do różnych form motywowania, na przykładzie Zespołu Placówek Opiekuńczo – Wychowawczych w Nowym Sączu. Do przeprowadzenia badań pracowników i kadry kierowniczej tego Zespołu wykorzystano kwestionariusz ankiety. Na podstawie informacji uzyskanych w ankietach stwierdzono, iż na terenie ZPOW realizowane są różnorodne formy motywowania zatrudnionych tam pracowników. Wśród tychże form ankietowani z obu grup badawczych – pracowników i kadry kierowniczej – wytypowali te, które są dla nich ważne w jednakowym stopniu. Ankietowani mogli się wypowiedzieć w kwestii zarówno stopnia ważności danego motywatora, jak również jego zastosowania w miejscu pracy. W toku przeprowadzonych badań okazało się, iż w percepcji obu ankietowanych grup istnieją znaczne różnice w zakresie znaczenia poszczególnych motywatorów – motywatory ważne dla pracowników nie są takimi dla pracodawców, a z kolei motywatory istotne dla pracodawców nie przedstawiają większego znaczenia w percepcji pracowników.

This paper presents an analysis of the approach of employers and workers to various forms of motivation, based on the Group of Caring – Educational Centres in Nowy Sącz. For the survey of the employees and managers of the Group, a questionnaire was used. On the basis of the information obtained from the survey, it was found that various forms of motivating the employees are realized in the GCEC. The polled from both groups, the managers and the workers, chose the forms which were equally important to them. The respondents could also comment on both the degree of validity of the motivator, as well as on its use in the workplace. In the course of the studies, it proved that in the perception of the both groups which were surveyed, there were significant differences in the importance of particular motivators; the motivators significant to the employers did not show greater significance in the perception of the employees.