Abstract:
Wiek XX nazywany był przez wielu wiekiem reżimów niedemokratycznych – totalitarnych i autorytarnych - i wielu można przyznać rację, jednak koniec tego wieku nie oznaczał końca zniewolenia jednostki przez system. Dwudziesty pierwszy wiek nakreślił nam obraz świata, który organizuje się na nowo w zgodzie z wszechobecną globalizacją. Mimo to wciąż nie jest to świat jednolity. Prawie na każdym kontynencie pozostały kraje, które swoim ustrojem daleko odbiegają od współczesnych standardów demokracji. Nawet Europa stanowiąca nieomal wzór demokratycznej konfederacji ma w swoich granicach państwo, którym rządzi dyktator i w którym demokracja nie ma prawa bytu. Tym państwem jest Białoruś. Mamy tu do czynienia z ostatnim reżimem niedemokratycznym w Europie środkowo-wschodniej. Za rządów Aleksandra Łukaszenki Białoruś stała się przykładem postowieckiego państwa autorytarnego. Istnieje ku temu wiele przesłanek, które zdają się potwierdzać tę tezę. Zostaną one pokrótce przedstawione w niniejszej pracy. Celem niniejszej pracy jest analiza rządów Aleksandra Łukaszenki jako przykładu postsowieckiego autorytaryzmu.