Abstract:
Osiemnaście lat temu, w Ameryce zmarł wybitny publicysta polityczny, filozof, mistrz praktycznej polityki – Mirosław Dzielski, „człowiek, którego myśli stanowiły jedno z najbardziej ożywczych źródeł myśli polskiej lat osiemdziesiątych” , twórca nowatorskich idei oraz innowacyjnych pomysłów, które nie tylko były sprzeczne z założeniami marksistów, ale także były niezrozumiałe i obce dla części opozycji okresu PRL. Był propagatorem w komunistycznej Polsce wówczas niemodnych rozwiązań rynkowych. Stworzył obraz pełen pozytywnych i optymistycznych wizji dotyczących przyszłości kraju – Polski, która stała na rozdrożu, kraju, który czekał na przełom polityczny, ekonomiczny i kulturowy.
Wszystkie elementy myśli Dzielskiego rozważać można w dwóch aspektach. Pierwszy stanowi teoretyczny fundament, na bazie którego można dopiero zrozumieć aspekt kolejny, a mianowicie dotyczący praktycznych rozwiązań dla wolnej Rzeczypospolitej.
Filozofia teoretyczna Dzielskiego stanowiła pewnego rodzaju inspirację dla prowadzenia rozważań nad doktryną liberalną. Ten krakowski filozof, który był pełen podziwu dla nauczania i całego pontyfikatu Jana Pawła II, skonstruował taką formę liberalizmu, która nie kłóci się z chrześcijaństwem i jest wolna od jakiejkolwiek wrogości wobec religii. Był to liberalizm programowo chrześcijański, który stanowił coś „(…) w rodzaju pomostu pomiędzy bogatą tradycją liberalną a chrześcijaństwem, szczególnie katolicyzmem. Autorka niniejszej pracy zajęła się analizą problemu dotyczącego zasadności i możliwości istnienia takiej formy liberalizmu, starając się dociec, czy krakowski filozof nie dopuścił się nadużycia, odnosząc się do liberalizmu przy uwzględnieniu wymiaru religijnego, czy faktycznie istnieją przekonywujące powody by twierdzić, że chrześcijański liberalizm nie jest sprzeczny z założeniami zarówno libralizmu jak i nauczania Kościoła.
