Abstract:
Agroturystyka, to obecnie jedna z najbardziej znanych i poszukiwanych form spędzania wolnego czasu. W ostatnich latach, w dobie przemysłu, wysokiej techniki i intensywnego rozwoju technologii, można powiedzieć, ze Agroturystyka stała się sposobem na spędzanie wolnego czasu w obrębie natury. Jest ucieczką od zgiełku i hałasu dużych miast. Skierowana jest do każdego rodzaju turysty, dla którego zdrowa żywność, kontakt z naturą stanowią produkt poszukiwany i ceniony. Agroturystyka może mieć różny charakter: edukacyjny, kulturalny, rekreacyjny. Obecnie wyznacza ona nowe trendy i staje się modnym wypoczynkiem na łonie natury. Działalność agroturystyczna, to również dodatkowy dochód dla rolnika, który wiąże się z podniesieniem przez niego poziomu życia z wykorzystaniem produktów pochodzących bezpośrednio z gospodarstwa.. Jest szansą na polepszenie sytuacji materialnej rolnika, która niejednokrotnie jest trudna. Wiąże się to również z korzyściami, jakie otrzymuje gmina, którą gospodarstwa promują. Niewątpliwie wiele ona zyskuje. Biorąc pod uwagę czynniki, które przemawiają za rozwojem turystyki podjęto wiele inicjatyw zmierzających do aktywizacji wsi poprzez turystykę. Głównymi animatorami są Ministerstwo Gospodarki i Polska Organizacja Agroturystyczne. Tak, więc turystyka stała się szansą dla rozwoju gospodarczego wsi, co wpływa na kultywowanie naszej polskiej tradycji, ochronę środowiska naturalnego jak i pozwala doskonale kreować wizerunek naszego kraju. Celem niniejszej pracy jest analiza zasad organizacji i zarządzania gospodarstwem agroturystycznym. Tak sformułowany cel pracy pozwolił na sformułowanie następujących pytań badawczych: 1) W jaki sposób aktualne uwarunkowania prawne umożliwiają rozwój gospodarstw, agroturystycznych? 2) Jakie bariery administracyjno – prawne hamują rozwój i funkcjonowanie gospodarstw agroturystycznych? 3) Jak efektywnie zarządzać gospodarstwem by przynosiło ono korzyści i zachęcało klientów do częstych powrotów?