Abstract:
Banki wykorzystują różne metody i techniki badania zdolności kredytowej, które pozwalają na minimalizowanie ryzyka związanego z udzieleniem kredytu. Ważne jest, aby budować portfel klientów rzetelnych i wiarygodnych, którzy będą w stanie terminowo regulować zobowiązania wobec banku. Każdy bank tworzy własne reguły badania zdolności, z tym, że po próbie porównania tych reguł, okazuje się że wiele problemów jest wspólnych. Metody badania zdolności kredytowej i oceny ryzyka kredytowego muszą charakteryzować się łatwością w uzyskaniu niezbędnych informacji do oszacowania ryzyka, sprawnością ich przetwarzania oraz precyzją interpretacji osiągniętych wyników. Muszą prowadzić do możliwości podjęcia jednoznacznej, słusznej decyzji. Aktualnie najbardziej popularnymi i pożądanymi przez banki są punktowe oceny ryzyka kredytowego, polegające na przyznawaniu wnioskodawcy punktów na podstawie jego danych osobistych i majątkowych, które po zsumowaniu stanowią miarę oceny ryzyka związanego z potencjalnym kredytobiorcą. Celem niniejszej pracy jest analiza wykorzystania metod scoringowych w działalności kredytowej banku. Tezy postawione w pracy zakładają, że ocena punktowa: 1. jest jednym z najważniejszych czynników mających wpływ na podjęcie decyzji kredytowej; 2. ma duże znaczenie zarówno w procesie analizy wniosków kredytowych pionu detalicznego jak i korporacyjnego; 3. za pomocą kodu liczbowego, umożliwia bankowi przyporządkowanie klienta do odpowiedniej grupy ryzyka; 4. jest metodą pozwalającą na budowanie portfela klientów solidnych, wiarygodnych i terminowo wywiązujących się ze zobowiązań wobec banków; 5. jest metodą gwarantującą bezstronność zastosowanego systemu scoringowego, eliminującą wpływ czynnika ludzkiego na podjęcie decyzji, 6. jest prosta w zastosowaniu, dzięki czemu możliwa do wykorzystania przez pracowników z mniejszym doświadczeniem analitycznym; - jest metodą, która spowodowała skrócenie czasu rozpatrywania wniosków kredytowych małych firm.
