Abstract:
Wiedza psychologiczna jest nauką o szerokim zastosowaniu w zarządzaniu. Obecnie trudno sobie wyobrazić dobrego lidera zespołu, nie znającego podstawowych zasad i mechanizmów oddziaływania na zasoby w organizacji. Oczywiście, można sprawować funkcje kierownicze bez takiej wiedzy, ale wtedy zarządzanie zdaje się być jedynie przypadkowe i oparte w dużym stopniu na intuicji kierującego. Obszary zarządzania, w jakich można wykorzystać znajomość zagadnień psychologicznych obejmują m.in.: motywowanie, rozwiązywanie konfliktów, podejmowanie decyzji, budowanie zespołów, rekrutacja, kształtowanie public relations, komunikacja, pozyskiwanie informacji. Jednak efektywne kierowanie, w pierwszym etapie wymaga od menedżera poznania siebie samego, co w konsekwencji pozwoli na szerokie wykorzystanie jego potencjału, przyczyniając się w ten sposób do realizacji funkcji kierowniczych w sposób skuteczny. Menedżer powinien zdobyć wiedzę o sobie, w dwóch aspektach: poznać własną osobowość oraz swój styl kierowania. Konsekwencją poznania osobowości jest określenie własnych mocnych i słabych stron, w takim celu, aby świadomie kształtować indywidualne zachowania, które pomogą w realizacji zadań w zarządzaniu organizacją. Styl działania kierownika w dużej mierze przyczynia się do sukcesu bądź niepowodzeń przedsiębiorstwa. Nie istnieje jeden, zawsze skuteczny styl kierowania. Wynika to z faktu ciągłych zmian, jakie dokonują się w organizacji oraz jej otoczeniu. Poznanie własnego stylu kierowania, jest etapem wyjściowym, aby móc go dalej rozwijać i przystosowywać w zależności od wymagań sytuacji kierowniczej. Samowiedza menedżera poszerza horyzont jego działań oraz zwiększa efektywność zarządzania ludźmi i procesami. Niniejsza praca zawiera wybrane elementy teorii z zakresu zarządzania oraz psychologii osobowości. Część badawcza pracy, poszukuje odpowiedzi na pytanie czy istnieją korelacje, pomiędzy typem osobowości menedżera, a reprezentowanym przez niego stylem kierowania.