Osobowość menedżera a sposób zarządzania zasobami ludzkimi w opinii studentów WSB-NLU w Nowym Sączu
Abstrakt
W świecie scentralizowanej gospodarki, która miała miejsce w Polsce w latach powojennej socjalistycznej rzeczywistości nie istniał problem zarządzania zasobami ludzkimi. Człowiek jako indywidualne pojęcie organizacyjne był tematem mało istotnym, ponieważ liczyła się efektywność zespołu. W latach transformacji coraz więcej firm zaczęło zwracać uwagę na indywidualną kondycję psychofizyczną swoich pracowników. Zdano sobie sprawę z tego, że poszczególni pracownicy ich umiejętności i zdolność kreatywnego myślenia może przez odpowiednią politykę zarządzania, a także umiejętne wpływanie na psychologiczny aspekt motywacji pracownika i doprowadzić do pogłębienia nie tylko jego efektywności w pracy, ale także pełnej asymilacji z grupą. Problem odpowiedniego stworzenia warunków do prawidłowego rozwoju zawodowego pracowników w obecnej polityce gospodarczej spoczął na stanowisku menedżera. Od ich profesjonalizmu zawodowego a także umiejętności interpersonalnych uzależniony jest w ogromnej mierze sukces firmy. Celem niniejszej pracy jest badanie wpływu osobowości menedżera na sposób zarządzania zasobami ludzkimi.
Opis
Słowa kluczowe
zarządzanie firmą, zarządzanie zasobami ludzkimi, polityka personalna, osobowość menedżera, style kierowania, psychologia