Próba przywrócenia statusu supermocarstwa poprzez aktywność polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej w latach prezydentury Władimira Putina

Abstract

Priorytetem niniejszej pracy będzie próba odnalezienia odpowiedzi na pytanie, czy Rosja w latach prezydentury Władimira Putina zdołała powrócić do gry jako światowe mocarstwo. W tym celu posłużę się analizą wewnętrznej polityki oraz głównych kierunków polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej pod egidą Władimira Putina. W niniejszej pracy posłużono się analizą wielu publikacji zarówno polskich, angielskich, a także rosyjskich autorów, oraz uzupełniających artykułów znajdujących się w przestrzeni internetowej. W celu dokładnego zbadania tematu wykorzystane zostały także liczne prace międzynarodowych ośrodków badawczych, jak chociażby: Ośrodka Studiów Wschodnich, Carnegie Endowment for International Peace, czy Center for Strategic & International Studies. Rozdział I opisuje okoliczności powstawania nowej polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej po rozpadzie Związku Radzieckiego. Przedstawia próby odnalezienia tożsamości i swojego miejsca w międzynarodowej przestrzeni. Dodatkowo, przedstawia postać Władimira Putina. W kolejnym rozdziale pracy została przedstawiona analiza aktywności dyplomatycznej Federacji Rosyjskiej na arenie międzynarodowej poprzez członkostwo w światowych organizacjach. Obecność Rosji w strukturach międzynarodowych jest wyrazem nie tylko chęci odgrywania znaczącej roli w procesie decydowania politycznego na skalę światową, ale także świadczy o podniesieniu autorytetu państwa rosyjskiego, a co za tym idzie uznanie i szacunek społeczności międzynarodowej. Rozdział III został poświęcony polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej w latach 2000 – 2008, a w szczególności budowaniu relacji z wybranymi podmiotami międzynarodowymi. Opisane stosunki z państwami „bliskiej zagranicy”, Unią Europejską i Stanami Zjednoczonymi świadczą o determinacji i konieczności powrotu Federacji Rosyjskiej do gry.