Abstract:
Problemem głównym w tej pracy jest wyliczenie przykrych wydarzeń w naszych wspólnych polsko – rosyjskich relacjach z wyszczególnieniem zbrodni katyńskiej, jako sprawy najistotniejszej i budzącej najwięcej emocji zarówno w Polsce jak i Rosji. Dlatego też temu zagadnieniu zamierzam poświęcić osobny rozdział, zaczynając od przyczyn uwięzienia polskich oficerów, opisując wszystkie zagadnienia związane z tą problematyką, na wydarzeniach współczesnych kończąc. Poruszone zostaną również inne wydarzenia jak na przykład pakt Ribbentrop – Mołotow, czy też agresja ZSRR na Polskę, ale także krytyczny epizod z punktu widzenia Rosji dla Polski, czyli tragiczny los radzieckich jeńców wojennych, którzy dostali się do niewoli w czasie wojny polsko – bolszewickiej w latach 1919 – 1920. Wydarzenia przeze mnie opisane, nie zostały wybrane przypadkowo, ponieważ do dzisiaj budzą one kontrowersje i są wykorzystywane jako oręż polityczny w polsko – rosyjskich relacjach, poprzez prowadzenie modnej w ostatnich latach polityki historycznej. Celem tej pracy jest wykazanie słuszności tezy stwierdzającej, iż we współczesnej Rosji prowadzona jest specyficzna polityka historyczna, która prowadzi do napięć w relacjach z Polską. Szczególne nasilenie tego trendu miało miejsce w okresie prezydentury Vladimira Putina, kiedy to bardzo zauważalne były liczne przykłady powrotu do neoimperialnej polityki, charakteryzującej się kultywowaniem Stalina jako męża stanu i uzasadnianiem słuszności wielu radzieckich zbrodni, jako działań mających na celu skonsolidowanie ZSRR. Wiele elementów tej polityki w sposób celowy lub nie miało wydźwięk antypolski, czego przejawem były nieporozumienia na linii Warszawa – Moskwa.