Money cares. Institutional Entrepreneurship in the Finnish Social Services Sector

Abstract

In this article, actions within care marketization are conceptualized as institutional entrepreneurship contesting the present practices of care production. Practices of selling and buying care are described, and the underlying power relations in two care marketization models are analyzed: outsourcing and the so called ‘second wave’, i.e. the customer choice model, in Finland. Drawing from Bourdieu’s concepts of cultural, symbolic, social and economic capital, the article highlights the relevance of capital conversions for understanding institutional entrepreneurship. It is argued that the positions and opportunities to gain a more powerful position are not solely field intern conceptions, but can be related to macro level conceptions. Exploiting such opportunities questions the challenging conception of institutional entrepreneurship, itself. Instead, it is suggested that institutional entrepreneurship can also be conceived as legitimate challenging which points that challenging and conforming may not be necessary to be separated.W artykule, działania w ramach urynkowienia usług opieki są rozumiane jako przedsiębiorczość instytucjonalna, która podważa obecne praktyki w ramach zapewniania usług opiekuńczych. Opisane są tu rozwiązania w zakresie sprzedaży i zakupu opieki, oraz poddany analizie został podstawowy układ sił w dwóch modelach urynkowienia opieki: outsourcing i tzw. "druga fala", czyli model wyboru konsumenta, występujący w Finlandii. Czerpiąc z koncepcji Bourdieu dotyczących kapitału kulturowego, symbolicznego, społecznego i gospodarczego niniejsza praca podkreśla znaczenie konwersji kapitału, w celu zrozumienia przedsiębiorczości instytucjonalnej. Autorka sugeruje, że zajmowane pozycje oraz szanse osiągnięcia silniejszej pozycji nie są wyłącznie wynikiem koncepcji wewnętrznych, ale mogą być związane z koncepcjami na poziomie ogólnym. Wykorzystanie takich możliwości podważa samą koncepcję przedsiębiorczości instytucjonalnej. W zamian, zaproponowano by akceptować przedsiębiorczość instytucjonalną przy zrozumieniu, że „trudność” i „zgodność” niekoniecznie muszą być rozłączne.