Czas święconego czyli magia wielkanocnych zwyczajów

Abstract

Ucztę Wielkanocną rozpoczyna dzielenie się poświęconym jajem połączone z wzajemnym składaniem sobie życzeń. Był zwyczaj, że przed rozpoczęciem uczty wielkanocnej już po podzieleniu się jajkiem, każdy z domowników zjadał kawałek chrzanu. Tłumaczono, że w ten sposób uniknie się przez cały rok bólu zębów, brzucha, kataru i kaszlu, a ponadto uważano to za umartwienie gdyż Jezus przed śmiercią był pojony żółcią i octem. Znane było też wzajemne „chodzenie na święcone jajko”, czyli odwiedzanie się. Dzisiaj zwyczaj ten zanikł niemal zupełnie. Nic ze święconego nie mogło się zmarnować. Okruchy ciast rozsiewano po ogrodzie, a z poświęconego chrzanu robiono krzyżyki. Miały one chronić od węży. Artykuł omawia niektóre zwyczaje związane ze świętami „Wielkiej Nocy” Małopolski i Podkarpacia.