Abstract:
Celem pracy jest teoretyczne opracowanie funkcji komunikacji i
skonfrontowanie jej z rzeczywistym obrazem stosunków między ludźmi a władzą. Literatura
szeroko traktuje na temat kontaktów między ludźmi, czyli komunikacji interpersonalnej, ale
także na temat stosunków bardziej formalnych, mianowicie dotyczących relacji między organizacjami, gdzie nie liczy się osobiste dobro jednostki, ale tylko interesy danej
organizacji. Innym modelem jest komunikacja między ludźmi a władzą administracyjną
pełnioną przez wybranych przedstawicieli. To opracowanie jest właśnie na ten temat, a
głównym jego celem jest ocena władzy przez mieszkańców, stopnia jej zaangażowania i
pomocy wobec ludzi. Trzeba także wziąć pod uwagę efektywność kontaktów i zadowolenie
mieszkańców. Pierwszy rozdział przedstawia istotę procesu komunikacji z podziałem ze
względu na formę i funkcję nadawcy i odbiorcy, a także cele poszczególnych jednostek.
Kolejny rozdział stanowi omówienie sposobów komunikowania się władz samorządu
terytorialnego ze społecznością z uwzględnieniem barier komunikacyjnych i sposobów ich
pokonywania. Kolejno przedstawiono istotę partycypacji społecznej, a także konkretne formy
komunikowania się władzy z obywatelami. Ważnym elementem jest opracowanie praktycznej
strony komunikacji z mieszkańcami gminy i wskazanie konkretnych przedsięwzięć i działań
podjętych przez władze, jak również ankieta stanowiąca ocenę gminy przez mieszkańców.
Najlepszym wskaźnikiem pracy władz gminy jest jednak stopień zadowolenia mieszkańców z
jakości ich życia. Wpływa na to szereg czynników, zarówno praca i zarobki, opieka
zdrowotna, jak również dostęp do rozrywki i wszelkich dóbr kultury. Gmina Gorlice zajmując czołowe miejsce w rankingu gmin wiejskich, które najlepiej
zarządzały swoimi finansami jest samym w sobie dowodem na zadowalającą jakość zarządzania. Mieszkańcy mogą być z siebie dumni i że potrafili solidarnie wybrać taką
władzę, do której mają zaufanie, a ona tego zaufania nie zawiodła.