Matyja, RafałSzewczuk, Katarzyna2017-06-292017-06-292010-11-22http://hdl.handle.net/11199/10020Ideą systemu komunistycznego było stworzenie społeczeństwa o właściwym dla komunizmu profilu światopoglądowym, uodpornionym na wszelkie wątpliwości. Niezbędnym do tego narzędziem była prasa – sprawowanie nad nią kontroli przekładało się na kształtowanie opinii publicznej. Cenzura i autocenzura formułowały odpowiedzi na wszelkie pytania. Źródłem informacji stała się Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, a językiem prasowym partyjna nowomowa. Praca składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy z nich analizuje przebieg debaty nad Tezami X Plenum KC PZPR, proces kształtowania się idei rozmów okrągłostołowych i wyniki, jakie przyniosło porozumienie władz z „Solidarnością”. Rozdział drugi przedstawia przebieg kampanii wyborczej 1989 roku uzupełniony sposobem, w jaki badane gazety wspierały dane ugrupowania polityczne i starały się wpłynąć na wyniki wyborczej rywalizacji. Rozdział trzeci stanowi prezentację konsekwencji wyników czerwcowych wyborów i rosnący wpływ prasy opozycyjnej na ówczesne wydarzenia polityczne, czego przykładem był m.in. artykuł Adama Michnika "Wasz prezydent, nasz premier". Spójny i szeroki opis wybranych wydarzeń oparty jedynie na materiałach prasowych nie dawałby pełnego obrazu pierwszej połowy 1989 roku. Niezbędne okazało się korzystanie z dostępnych dokumentów PZPR i opracowań historycznych. Stanowią one podstawę tła historycznego dla badania zawartego w tej pracy.pllicencja niewyłącznapolitykakomunizmSolidarnośćdziennikarstwoPZPRkampania wyborczarola prasycenzuraautocenzuraopinia publicznaOkrągły Stółprogram wyborczy „Solidarności”program wyborczy PZPRbachelorThesis2017-06-19