Nowina Konopka, MariaLisik, Paulina2013-11-052013-11-052010-03-15http://hdl.handle.net/11199/1317Na przestrzeni lat Prawo i Sprawiedliwość wyraźnie ewoluowało w stronę partii prorodzinnej. Partia coraz częściej poruszała kwestię rodzinną czy to w sejmie, czy na łamach mediów. Tym samym zyskiwała przychylność elektoratu. Kwestia społeczna była nieodłącznym elementem programu wyborczego PiS z 2005 i 2007 roku. Pomimo, iż partia rządziła tylko dwa lata w kwestii polityki prorodzinnej zrealizowała większość swoich przedwyborczych postulatów. Partia w swoim programie wyborczym charakteryzowała problemy społeczne i usiłowała znaleźć na nie odpowiednie rozwiązania. Wznosili postulaty pomocy rodzinom, wydłużenia urlopów macierzyńskich, wprowadzenie becikowego, przywrócenie funduszu alimentacyjnego i wreszcie ulgę podatkową. PiS w ciągu dwóch lat (2005-2007) rządów prowadził proponowane rozwiązania. Mimo wszystko program wyborczy Prawa i Sprawiedliwości spotkał się z surową krytyką ze strony opozycji i ekspertów w dziedzinie ekonomii. Dlaczego tak się stało? Przecież program wyborczy PiS był merytorycznie dobrze opracowany. Politycy Prawa i Sprawiedliwości, którzy byli wyznaczeni do działania w sprawie postulatów prorodzinnych rzeczywiście starali się je realizować. Debata w kwestii społecznej stała się nieodłącznym efektem działalności publicznej. Jedynym z najważniejszych problemów Prawa i Sprawiedliwości był brak promocji zrealizowanych postulatów. Partia nie wiedziała jak pochwalić się swoim dorobkiem w tej dziedzinie. Następnym błędem jaki PiS popełnił była koalicja z LPR i z Samoobroną a następnie wcześniejsze wybory. Prawo i Sprawiedliwość w momencie gdy zaczęło wprowadzać bardzo dobre reformy po prostu oddało władzę.pllicencja niewyłącznapartie politycznepolityka prorodzinnapolityka państwowapolityka społecznabachelorThesis2013-11-04