Dynia, ElżbietaLisak Joanna2013-12-222013-12-222000http://hdl.handle.net/11199/2629Koncepcja praw człowieka rozwijała się począwszy od okresu walk burżuazji z monarchią absolutną. W pierwszej fazie określono zręby suwerenności ludu i założenia systemów demokratycznych, a następnie myśl liberalna przyniosła poszukiwania miejsca dla jednostki i mniejszości w systemach demokratycznych. Z prawa natury wyprowadzono twierdzenie, że każda jednostka ludzka jest dysponentem określonej liczby przyrodzonych jej praw. Ochrona praw człowieka w Wielkiej Brytanii ma swoje historyczne zaplecze w Habeas Corpus Act z 1619 r. i Bill of Rights z 1789, we Francji w Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela z 1789 roku, a Stanach Zjednoczonych Ameryki w Deklaracji Niepodległości z 1776 roku i w Konstytucji rozszerzonej w 1791 roku o 10 Poprawek (nazywanych Amerykańską Kartą Praw). Impuls dla rozwoju programów ochrony praw człowieka dał wzrost roli i obecności w życiu człowieka machiny państwowej, z jednej strony uwikłanej w zaspokajanie jego potrzeb, ale z drugiej stanowiącej podstawowe zagrożenie dla jego poczucia bezpieczeństwa oraz wolności i swobody. Szczególnie wiek XX uwidocznił zagrożenia dla jednostki ludzkiej ze strony ruchów totalitarnych (jak faszyzm i komunizm), ukazał bezmiar okrucieństw popełnianych przez jednych, a cierpień doznawanych przez drugich. Celem niniejszej pracy jest szczegółowe zaprezentowanie europejskiego systemu praw człowieka, które tworzą przede wszystkim: Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, Karta Społeczna, Europejska Konwencja o Zapobieganiu Torturom i Nieludzkiemu lub Poniżającemu Traktowaniu albo Karaniu oraz Konwencja Ramowa o Ochronie Mniejszości Narodowych.pllicencja niewyłącznaochrona praw człowiekaEuropejska Konwencja Praw Człowiekasystem ochrony praw człowiekamasterThesis