Dynia, ElżbietaLewek Anna2014-01-022014-01-022000http://hdl.handle.net/11199/3098Od zarania dziejów ludzie przemieszczali się w różne miejsca na Ziemi, uciekając przed przemocą, wojnami, szukając schronienia, a przede wszystkim traktowania na równi z poszanowaniem praw godności człowieka. Pod koniec XX wieku problemy te nabrały szczególnego wymiaru jako że, wskutek eskalacji różnych konfliktów, zwiększyła się liczba uchodźców na świecie. Na początku lat dziewięćdziesiątych problem uchodźstwa dość szczególnie dotknął Polskę. Wcześniej, wskutek sytuacji politycznej jaka panowała w naszym państwie, nie była ona krajem, który przyjmował zbyt wielu uchodźców. W związku ze zmienionymi uwarunkowaniami politycznymi w 1991 Polska stała się stroną Konwencji o statusie uchodźców z 1951r. W roku 1997 sformułowano nową ustawę o cudzoziemcach regulującą przede wszystkim kwestię nabywania statusu uchodźcy w naszym kraju. Celem niniejszej pracy jest scharakteryzowanie sytuacji uchodźcy w świetle prawa międzynarodowego jak i prawa polskiego.pllicencja niewyłącznahistoria uchodźstwaKonwencja Genewska 28 lipca 1951 r.uregulowania prawa polskiegostatus uchodźcyprawo międzynarodowemasterThesis