Przestępczość zorganizowana w Polsce po 1989 roku - wybrane formy oraz sposoby zwalczania.

Abstract

Niniejsza praca obejmuje tematykę przestępczości zorganizowanej i ma na celu częściowy zarys problemu, który po wdrożeniu się w jego różne zagadnienia pomaga zrozumieć nie tylko jego ogrom, ale również wagę prowadzonych działań, służących zwalczaniu tego zjawiska, a jednocześnie budzących kontrowersje tak jak np. instytucja świadka koronnego. Rozdział I opisuje, czym charakteryzuje się zjawisko przestępczości zorganizowanej, jakie są korzenie jej powstania oraz czym kierują się osoby zakładające zorganizowane grupy przestępcze. Przedstawione zostały również próby zdefiniowania przestępczości w ustawodawstwie polskim oraz innych państwach, a także organizacji międzynarodowych działających w celu zwalczania tego niekorzystnego dla nas zjawiska. Wyjaśnione zostały pojęcia przestępczości zorganizowanej oraz różnice pomiędzy grupą przestępczą a zorganizowaną grupą przestępczą, a także organizacją przestępczą. Z rozdziału II-go dowiadujemy się, jakie występują przykładowe rodzaje przestępczości zorganizowanej jak narkotyki, fałszowanie pieniędzy, rozbój drogowy, handel „żywym towarem”. Tematem rozdziału III-go jest zwalczanie przestępczości zorganizowanej. Przedstawione zostały w nim instytucje działające nie tylko w granicach Polski, ale również mające zasięg międzynarodowy. Sposoby działania tych instytucji, jak np. praca operacyjna będąca bardzo ważnym elementem walki z przestępczością, czy też wprowadzanie instytucji świadka koronnego lub świadka incognito. Nakreślone zostały działające obecnie przepisy prawne, dzięki którym możemy określić zakres działania służb publicznych zwalczających przestępczość zorganizowaną. Wyszczególnione zostały instytucje związane z przeciwdziałaniem oraz zwalczaniem grup przestępczych.