Zarządzanie portfelem papierów wartościowych w oparciu o teorię Kalendarza Spiralnego Carolana

Abstract

Na początku 1991 roku, w ramach działań mających na celu transformację polskiej gospodarki, reaktywowano Warszawską Giełdę Papierów Wartościowych. Przez ostatnie niemal dziesięć lat, inwestorzy mieli okazję poznać co oznacza gorączka zakupów i długotrwała bessa. Niektórzy zdążyli zarobić na obrocie papierami wartościowymi spory majątek, inni równie dużo stracić. Systematycznie rośnie ilość spółek i kapitalizacja całego rynku. Zachodnie instytucje ratingowe przydzielają WGPW coraz wyższe oceny. Ceny wydają się prawidłowo reagować na sygnały napływające zarówno ze spółek, gospodarki jak i ze świata. Przybywa funduszy powierniczych, które deklarują szansę na wysokie zyski. Na początku 1999 roku, w związku z reformą systemu emerytalnego, powstały Otwarte Fundusze Inwestycyjne, które sporą część składek inwestują na giełdzie. Zarówno one jak i fundusze powiernicze, z którymi są często związane, deklarują długookresową stopę zwrotu na poziomie 5-10% rocznie. Ogromne zmiany cen akcji, które na giełdzie mogą zajść w ciągu tygodnia, motywują inwestorów do poszukiwania wciąż nowych metod gwarantujących sukces. Przed takim wyzwaniem stanął również Christopher Carolan. Po wieloletnich badaniach nad wpływem faz Księżyca na zachowanie inwestorów, opracował Kalendarz Spiralny. Teoria Carolana, wykorzystująca miesiące synodyczne do konstrukcji dat zmiany trendu, budzi powszechne kontrowersje. Celem niniejszej pracy było przybliżenie koncepcji kalendarza spiralnego, a następnie zbadanie skuteczności teorii w przypadku zastosowania jej na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych.