Abstract:
Do drugiej połowy lat ’90 XX wieku większość instrumentów pochodnych nie zawieranych na rynku publicznym nie była wykazywana w sprawozdaniach finansowych firm operujących nimi. Taka kolej rzeczy doprowadziła do wielkich kryzysów finansowych. Dlatego też pod koniec XX stulecia zaczęto tworzyć procedury ujawniania instrumentów pochodnych. Problem ryzyka związanego z ogólną działalnością przedsiębiorstwa jak i troska o jego szczegółowe określenie doprowadziła do stworzenia Międzynarodowych Standardów Rachunkowości nr 32 i 39 określających zasady i procedury wyodrębniania oraz wyceny wbudowanych instrumentów pochodnych. Celem niniejszej pracy jest szersza charakterystyka tych zagadnień.