dc.description.abstract |
W interesie Stanów Zjednoczonych leżą niewątpliwie dobre stosunki z krajami Starego Kontynentu i stabilna na nim sytuacja. Europa jest głównym sojusznikiem Ameryki i obecnie wydaje się, że taka jej pozycja nie zostanie w najbliższej przyszłości zachwiana, pomimo, że nieustannie wzrasta znaczenie innych krajów pretendujących do roli mocarstw światowych.
Czegokolwiek by nie powiedzieć o partnerstwie euroatlantyckim zgodzić trzeba się z
jednym – Ameryka realizując swoje partykularne interesy musi liczyć się ze zdaniem Europy,
która choć znacznie słabsza pod względem ekonomicznym i militarnym, to najbliższa pod
względem ideowo – cywilizacyjnym. Czy to amerykańsko – europejskie partnerstwo będzie
rozwijać się i wzmacniać, zależy od podejścia dwóch stron i od tego, jak długo korzyści ze
wzajemnej współpracy będą przeważać nad kosztami w tym specyficznym rachunku zysków i
strat. Celem niniejszej pracy jest analiza Europy w koncepcjach politycznych Stanów Zjednoczonych po 1989 roku z punktu widzenia Francji i USA. Przedstawiono genezę współistnienia Ameryki i Europy oraz rys historyczny stosunków europejsko – amerykańskich po 1945 roku. Opisano ostatnie dziesięciolecie w relacjach amerykańsko – francuskich na tle rywalizacji pomiędzy Ameryką i Europą oraz korektę stanowisk po operacjach w Bośni,
Kosowie i po wydarzeniach z 11 września 2001 roku. Zaprezentowano Sojusz
Północnoatlantycki i Unię Zachodnioeuropejską oraz Europejską Tożsamość w Dziedzinie Bezpieczeństwa i Obrony. Nakreślono napięcie pomiędzy ideą jednoczenia Europy a ideą potwierdzania znaczenia polityk narodowych. Dokonano analizy relacji w trójkącie: Stany Zjednoczone – Rosja – Unia Europejska oraz przedstawiono spojrzenie Europy (Francji) i Stanów Zjednoczonych te kwestie. |
pl |