Szkolenia w służbie zdrowia jako element zarządzania zasobami ludzkimi analiza na przykładzie szpitala - "Centrum Medyczne - Nowa Huta"

Abstract

Zarządzanie zasobami ludzkimi to podejmowanie decyzji związanych z planami organizacji odnoszących się do ludzi. Decyzje te odnoszą się do ogólnego kierunku, w którym pragnie podążać organizacja, a więc chce osiągnąć swoje cele za pośrednictwem ludzi. Zatem zarządzanie zasobami ludzkimi to szeroki zakres problemów organizacji, związanych, ze strukturą i kulturą, zarządzaniem zmianą, efektywnością organizacji, skutecznością działania, doborem ludzi pod kątem przyszłych wymagań oraz ogólnym rozwojem pracowników. W niniejszej pracy ograniczono się tylko do wybranych zagadnień odnoszących się do obszernego zagadnienia jakim jest zarządzanie zasobami ludzkimi a mianowicie szkoleń. Szkolenia zawodowe to jedno z podstawowych narzędzi rozwoju kadr. Obejmuje ono na ogół realizowane w organizacji procesy uczenia, ukierunkowane na uzupełnienie posiadanych kwalifikacji o nowe elementy wiedzy, umiejętności, cech osobowości i zachowań. Możemy wyróżnić szkolenia przygotowawcze i wprowadzające do pracy, szkolenia dostosowawcze oraz szkolenia przekwalifikowujące zawodowo. Szkolenia powinny stanowić cykl działań zorganizowanych, składający się z czterech etapów, a mianowicie: określenia potrzeb szkoleniowych, opracowania odpowiedniego planu i programów szkolenia w celu zaspokojenia tych potrzeb, wprowadzenia szkolenia w życie i na końcu dokonania oceny przebiegu i efektów szkolenia. Ponieważ organizacje służby zdrowia są organizacjami szczególnymi, zwłaszcza w warunkach polskich, tylko niektóre aspekty szerokiego zagadnienia szkoleń mają w nich odzwierciedlenie. Można by powiedzieć, że w nowoczesnym państwie opartym o gospodarkę rynkową funkcjonują „Firmy” (szpitale) kierujące się całkiem innym niż ekonomiczny rachunek. Nie są również organizacjami non profit. Te cechy jednostek służby zdrowia sprawiają, że wymagają szczególnego podejścia do prezentowanych zagadnień. Postawione w pracy tezy brzmią: 1. Udział pracowników w szkoleniach wpływa na wzrost ich kwalifikacji zawodowych. 2. Udział pracowników w szkoleniach nie wpływa na ich awans zawodowy.