Szanse dla rolników niskotowarowych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej na przykładzie gminy Gdów

Abstract

Polska stając się członkiem Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 roku, otrzymała możliwość korzystania z różnych form wsparcia rozwoju obszarów wiejskich, w tym sektora rolniczego. W przeciwieństwie do innych sektorów gospodarki, które funkcjonują z reguły na zasadach rynkowych, rolnictwo jest szczególnie wspierane i chronione. Po wejściu Polski do UE otworzyły się nowe możliwości dla rozwoju wsi. Przezwyciężenie barier rozwojowych rolnictwa obejmujących m.in. obecną, niekorzystną strukturę agrarną wsi, samowystarczalny charakter większości gospodarstw jak też dramatyczny problem bezrobocia i zapóźnienie edukacyjne, wymaga głębokich przemian strukturalnych. Mimo to na sytuację polskiego rolnictwa pozytywnie będą oddziaływały nie tylko instrumenty unijnej Wspólnej Polityki Rolnej (WPR), ale również mechanizmy z zakresu programów strukturalnych, programy służące wspieraniu przedsiębiorczości, rynku pracy. Wzajemne oddziaływanie tych elementów stwarza możliwość prowadzenia spójnej polityki uwzględniającej zarówno interesy rolników jak i wszystkich mieszkańców wsi. Celem niniejszej pracy jest próba oceny sposobu i intensywności wykorzystywania środków otrzymywanych przez rolników z funduszów poakcesyjnych na przykładzie gospodarstw niskotowarowych w gminie Gdów. Teza pracy: Program „Wspieranie gospodarstw niskotowarowych nie przyczynia się do rozwoju gospodarstw w zakresie specjalizacji produkcji, wzrostu jakości i wielkości a także efektywności produkcji, natomiast bardzo duże zainteresowanie tym programem pokazuje duży udział takich gospodarstw w strukturze polskiego rolnictwa a także wysoką aktywność rolników w pozyskiwaniu środków unijnych.